خاطره های به یاد ماندنی

فردا امتحان دارم و از بس که استرس دارم جای اینکه برم بشینم باز هم بخونم نشستم اینجا و دارم عکس تماشا می کنم.

اینم یکی از عوارض استرسه!!!

هر کی این پستو می خونه دعا کنه که این ترم هم به خیر بگذره!!!!!!!( یک معلم درس نخون)

اینم چنتا عکس هدیه به شما:

بهار به نیمه رسیده اون هم توی یک چشم به هم زدن ! همین چنتا فردای دیگه ست که سر بلند کنیم و بگیم یه نوروز دیگه مبارک. مثل برق و باد می گذرن این روزها وحتی لحظه ای صبر نمی کنند. خدا کنه پر بار و پر ثمر باشیم تو لحظه های فراری!!!

این عکس ها مربوط به روزهای عید هستن.

بهار تو گلبرگ زیبای گل های وحشی.

 توشکوفه های بهاری

 

ریزترین گل ها هم عطر وبوی بهارو دارن

مثل بهار مهربون باشیم و مثل درخت پر ثمر. ببینید! سر شاخه این درختو بریدن تا شاخه های نورس تازه قوی تر و پر بار تر بشن. این اشک تاکه که از سر شاخه تازه بریده بیرون زده.





کوچه باغ های زیبای روستا یادش بخیر. انگار بهشتی بر روی زمینه






یادش بخیر روزهای شاد کودکی . روزهایی که از دنیا هیچ نمی فهمیدیم و از گذر روزگار....

این الرجبیون...

باز هم امشب دستانم پر از نیاز است و درهای آسمان اجابتت باز.
 صدای ملائک گوش فلک را پر کرده است... سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ
مهربانم! ای آنکه حتی خیال را بی اجازت تو به درگاهت راه نیست . پس این ضمیر گنهکار من به کجا رود تا زمزمه کن هم نوا با کائنات: سبوح قدوس....
بپذیر مرا ، مرا که هیچ پناهی ندارم . بنواز مرا، که از رحمت تو آگاهم .
مرا نای بازگشتن نیست که راه دراز است و رویم سیاه و ...توشه ام اندک.
همینجا می مانم. امشب همینجا زیر سایه ابرهای رحمتت اتراق می گنم و گوش می سپارم به آوای زمین و آسمان . سبوح قدوس...
می مانم .... به امید لطفت....به امید کرمت...
امشب، آسمان رجب صاف و است و زلال. وصدای ملائک گوش فلک را پر کرده است

 سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ

مردان بی ادعا...

داشـت محـوطـه رو آب و جـارو می کـرد.

به زحمـت جـارو رو ازش گـرفتـم.

نـاراحـت شـد و گـفت :

بـذار خـودم جـارو کـنم ، ایـنجوری بـدی های درونـم هـم جـارو مـیشن

کـار هـر روز صبـحش بـود ،

کـار هـر روز یه فـرمـانـده لـشگر ...


  شهـیـد حــــاج هـمـت

انتظار

انتظار را باید از مادر شهید گمنام پرسید؟

ما چه می فهمیم !

معنی دلتنگی را ...

رنگ خدا

تازگی ها وقتی نفس می کشم یاد سعدی می افتم و وقتی یاد سعدی می افتم یاد منت خدای را عز وجل و وقتی یاد دو نعمت می افتم و نفس را توی ریه هایم فرو می برم ناگهان عطر خدا در وجودم می پیچد و وقتی می خواهم این عطر را در وجودم نگهدارم باز هم یاد سعدی می افتم و یاد نعمت بعدی و مجبور می شوم باز هم منت خدای را بگویم عز وجل و باز هم عطر خدا که در زندگیم می پیچد.

نمیدانم شاید تازگی ها یک کم حالم خوب نباشد.

خدا را شکر که عالم من فقط دو بخش است ولا غیر!!!