بالای تخت یوسف کنعان نوشته است
هر یوسفی که یوسف زهرا (س)نمی شود
دلتنگی هایم سلام! بی قراری های هر شب سلام! تنهایی های هر روز سلام! زخم های تازه، ناشکیبایی های همیشه، چشم های بارانی، سلام! امشب دوباره بر من ببارید. نگذارید بی نصیب بمانم.
ای زخم ها! ای زخمه ها! امشب را هم شکیبا باشید؛ شاید فردا خورشیدی از سمت مغرب برآید و تابشی دیگرگونه را آغاز کند. من نیز امیدوارم که مرهمی تازه بر شما بنهم...
خیلی قشنگ بود