چادری بی حجاب یا بی حجاب چادری؟
خیلی ها می دانند که حجاب حکم خداست، برای مصونیت زن در مقابل دیده هوس بازان و شهوت پرستان، برای سلامت جامعه، برای حفظ کرامت زن و غ...یره است، تا اینجای قضیه بحث بر سر مرز بین بی حجابی و با حجابی بود، اما نکته مهم این روزها اصلاح فرهنگ غلط چادری بی حجاب به سمت محجبه های چادری است!
بعضی از دوستان فکر می کنند اگر چادر را سر میکنند باید از آن طرف آن «جذابیت» زنانه شان را هم در اجتماع(اعم از مجازی و حقیقی)حفظ کنند! پوشیدن انواع چادر براق، توری، شنلی، یا صورت های آرایش کرده، یا کلیپس هایی که حجم مو و کلیپس را نگویم بهتر است، یا روسری های براق و پر رنگ و لعاب، یا اختلاط های نامناسب کلامی و رفتاری با نامحرم تمام اینها تحت عنوان شیک بودن و به روز بودن و از املی در آمدن!!!!!
و من تنها یک سوال از اینها دارم:
خواهران عزیزی که اینگونه چادر سر می کنند نیت شان از «سر کردن چادر» چیست؟! آیا اصلا معنی «چادر پوشیدن» را فهمیده اند؟
آفت تزریق شده توسط دستان هنرمند دشمنان مخالف حجاب زن مسلمان ایرانی تبرج است! تبرج همان ویروس حمله کننده به سیستم دفاعی زنان،«حجاب» است !
تبرج یعنی : زنی زیبایی های خود را برای مردان آشکار سازد آنچنانکه به آسانی دیده شود. خودنمایی!!
درست است که آراستگی به عنوان یک فضیلت مورد توجه و تاکید آموزه های قرآنی است. اما قرآن روشن می سازد که هر « فضیلتی» ممکن است به علت « سوء برداشت و یا سوءرفتار و عملکرد» به « رذیلتی» تبدیل گردد.
در کاربرد قرآنی، زنانی که با هر نوع رفتار حتی هنجاری و پوشش و تزیین، خود را در چشم مردان می آورند، و به به و چه چه مردان را به اسمان بلند می کنند متبرج و خودنما نامیده می شوند و هر گونه وسیله ای است که توجه دیگران را برانگیزد، حتی رنگ های خیره کننده روسری ، ابزاری است برای تبرج چه برسد به آرایش!
حجاب برای پوشاندن زیبایی های زن در مقابل چشمان مردان حکم شده، نه اینکه حجاب خودش بشود « زینت و آرایشی برای پوشش»!
حجاب اعلام «دور باش»! است در برابر «همه» مردان
برای پیشگیری از تحریکات شهوانی خارج از ضوابط و هنجارهای الهی
برای حفظ و تأمین سلامت و بهداشت معنوی جامعه.
پس کسانیکه مدعی می شوند حجاب پوشاندن بدن به جز گردی صورت و دستها است در واقع به حد شرعی حجاب در قالب ظاهر اون اشاره میکنند. اما توجه ندارند که هر ظاهری، باطن و روحی دارد
و
روح حجاب: وقار و حیا و عفت بوسیله کنترل رفتار و ظاهر مناسب است.حجاب زمانی «حجاب» است که وقتی نامحرمی دختر محجبه ای را دید، بگوید:
این خانم با این حجاب دارای این درجه از ایمان است، حد و مرز دارد!
چادر زینت نیست بلکه وسیله ای است برای پوشاندن زینت ها! برای استحکام و نشان دادن حیا!
یک چادری محجبه نیست اما یک محجبه چادری است.
..................................
قرآن:
برای آن که جلوی تعرض و تجاوز مردان به زنان را بگیرد در شکل چند آموزه دستوری رو معین کرده:
به مردان:
چشم خویش را از نامحرمان و زنان فرو بندند. فرو بستن چشم و غض بصر به این معنی است که مردان با دیدن وسوسه نشده و تحت تاثیر زنان قرار نگیرند.
به زنان:
1.خود را بپوشانند و حجاب و پوشش را به گونه ای مراعات کنند که شناخته نشوند!
2. عدم تبرج و خودنمایی زنان:
الف: یعنی زنان از نوعی پوشش و یا ابزار زینتی و آرایشی استفاده نکنند که آنان را همانند برج(در عربی یعنی چیز بلندی که به اسانی دیده شود) در چشم آورد و از هر سوی قابل توجه باشند.(احزاب آیه 32 و آیه 33)
ب: در زمان پیامبر(ص) زنان گاه زینت هایی را در زیر پیراهن و جامه های خویش می پوشیدند ولی این زینت آلات به شکلی بود که هرگاه جامه های آنان کنار می رفت از زیر جامه جلوه گری خاصی داشت.(البته الان دیگه روی لباس ها به کار برده میشه!) بنابراین بر زنان است که این قبیل زینت آلات را به گونه ای بپوشند که به چشم نیاید تا جلوه گیری کند و چشم مردان را خیره سازد. (نور آیه 60)
ج: هنگام رو به رو شدن با مردان بیگانه و نامحرم از خودنمایی و تبرج و به چشم آمدن و آرایش خودداری ورزند. (نور آیه 60 و احزاب آیه 33)
.....................................
گزیده ای از بیانات حضرت امام خامنه ای حفظه الله:
«اصل گرایش به زیبایى و زیباسازى و زیبادوستى، یک امر فطرى است. مسأله آرایش و لباس و غیره مقوله خاصى است که انسان - بخصوص جوان - از زیبایى و زیباسازى خوشش مى‌آید و دلش مى‌خواهد که خودش هم زیبا باشد. این عیبى هم ندارد؛ یک امر طبیعى و قهرى است؛ در اسلام هم منع نشده. آن چیزى که منع شده، ایجاد انحطاط و فساد در جامعه انحطاط است؛ یعنى ابتذال اخلاقى نباید به وجود آید. چگونه؟ راهش مشخّص است:
- اگر ارتباط بى‌قید و شرط و بى‌بندوبارى در روابط زن و مرد وجود داشته باشد، این موجب فساد خواهد شد.
- اگر به صورت افراطى به شکل مُدپرستى درآید، این به فساد خواهد انجامید.
- اگر این مقوله زیباسازى و رسیدن به سر و وضع و لباس و امثال اینها، مشغله اصلى زندگى شود، انحراف و انحطاط است.
اما فى‌نفسه، رسیدن به سر و وضع و لباس، بدون اینکه در آن خودنمایى و تبرّج باشد، عیبى ندارد. در اسلام، تبرّج ممنوع است. « تبرّج » یعنى همان خودنمایى زنان در مقابل مردان، براى جذب و فتنه‌انگیزى. این، یک نوع فتنه است و خیلى اشکالات دارد. در اسلام، به مسأله زیبایى اهمیت داده شده است. زیاد شنیده‌ایم که : «انّ اللَّه جمیل و یحبّ الجمال» خدا زیباست و زیبایى را دوست دارد. در خصوص رسیدن به سر و وضع، روایات زیادى در کتب حدیثى ما هست. در کتاب «نکاح» مفصّل بحث مى‌شود که مرد و زن بایستى به خودشان برسند. روایت دارد که پیامبر اکرم وقتى مى‌خواستند نزد دوستانشان بروند، به ظرف آب نگاه مى‌کردند و سر و وضع خود را مرتّب مى‌کردند آن زمان که آینه به این شکلى که حالا هست و فراوان هم هست، نبود. جامعه مدینه هم که فقیر بود. پیامبر ظرف آبى داشتند، که وقتى مى‌خواستند نزد دوستانشان بروند، از آن به جاى آینه استفاده مى‌کردند. این، نشان‌دهنده آن است که سر و وضع مرتّب، لباس خوب و گرایش به زیبایى، امر مطلوبى در شرع اسلام است؛ منتها آن چیزى که بد و مضرّ است، آن است که این وسیله‌اى براى فتنه و فساد و تبرّج شود.»
......................................
نمونه ای از احکام مراجع تقلید در باب آرایش:
سؤال. آیا براى زن جایز است که با آرایش و زینتى که جلب نظر مى کند بدون نیت سوء از منزل خارج شود؟
جواب: جایز نیست.
سؤال. آیا براى زن جایز است که عطر بزند و از منزل بیرون رود؟
جواب: در روایات متعدّدى (*) از این معنا نهى شده و ظاهر بعضى از آنها حرمت است.
سؤال. آیا دخترى که ازدواج نکرده و قصد دارد ازدواج کند مى تواند کمى آرایش داشته باشد و خود را آراسته کند؟
جواب: آرایش براى این گونه دختران سزاوار نیست.
* وسائل الشیعة، ج 14، ابواب مقدمات النکاح، باب 80، ص 11
بعضی از دوستان فکر می کنند اگر چادر را سر میکنند باید از آن طرف آن «جذابیت» زنانه شان را هم در اجتماع(اعم از مجازی و حقیقی)حفظ کنند! پوشیدن انواع چادر براق، توری، شنلی، یا صورت های آرایش کرده، یا کلیپس هایی که حجم مو و کلیپس را نگویم بهتر است، یا روسری های براق و پر رنگ و لعاب، یا اختلاط های نامناسب کلامی و رفتاری با نامحرم تمام اینها تحت عنوان شیک بودن و به روز بودن و از املی در آمدن!!!!!
و من تنها یک سوال از اینها دارم:
خواهران عزیزی که اینگونه چادر سر می کنند نیت شان از «سر کردن چادر» چیست؟! آیا اصلا معنی «چادر پوشیدن» را فهمیده اند؟
آفت تزریق شده توسط دستان هنرمند دشمنان مخالف حجاب زن مسلمان ایرانی تبرج است! تبرج همان ویروس حمله کننده به سیستم دفاعی زنان،«حجاب» است !
تبرج یعنی : زنی زیبایی های خود را برای مردان آشکار سازد آنچنانکه به آسانی دیده شود. خودنمایی!!
درست است که آراستگی به عنوان یک فضیلت مورد توجه و تاکید آموزه های قرآنی است. اما قرآن روشن می سازد که هر « فضیلتی» ممکن است به علت « سوء برداشت و یا سوءرفتار و عملکرد» به « رذیلتی» تبدیل گردد.
در کاربرد قرآنی، زنانی که با هر نوع رفتار حتی هنجاری و پوشش و تزیین، خود را در چشم مردان می آورند، و به به و چه چه مردان را به اسمان بلند می کنند متبرج و خودنما نامیده می شوند و هر گونه وسیله ای است که توجه دیگران را برانگیزد، حتی رنگ های خیره کننده روسری ، ابزاری است برای تبرج چه برسد به آرایش!
حجاب برای پوشاندن زیبایی های زن در مقابل چشمان مردان حکم شده، نه اینکه حجاب خودش بشود « زینت و آرایشی برای پوشش»!
حجاب اعلام «دور باش»! است در برابر «همه» مردان
برای پیشگیری از تحریکات شهوانی خارج از ضوابط و هنجارهای الهی
برای حفظ و تأمین سلامت و بهداشت معنوی جامعه.
پس کسانیکه مدعی می شوند حجاب پوشاندن بدن به جز گردی صورت و دستها است در واقع به حد شرعی حجاب در قالب ظاهر اون اشاره میکنند. اما توجه ندارند که هر ظاهری، باطن و روحی دارد
و
روح حجاب: وقار و حیا و عفت بوسیله کنترل رفتار و ظاهر مناسب است.حجاب زمانی «حجاب» است که وقتی نامحرمی دختر محجبه ای را دید، بگوید:
این خانم با این حجاب دارای این درجه از ایمان است، حد و مرز دارد!
چادر زینت نیست بلکه وسیله ای است برای پوشاندن زینت ها! برای استحکام و نشان دادن حیا!
یک چادری محجبه نیست اما یک محجبه چادری است.
..................................
قرآن:
برای آن که جلوی تعرض و تجاوز مردان به زنان را بگیرد در شکل چند آموزه دستوری رو معین کرده:
به مردان:
چشم خویش را از نامحرمان و زنان فرو بندند. فرو بستن چشم و غض بصر به این معنی است که مردان با دیدن وسوسه نشده و تحت تاثیر زنان قرار نگیرند.
به زنان:
1.خود را بپوشانند و حجاب و پوشش را به گونه ای مراعات کنند که شناخته نشوند!
2. عدم تبرج و خودنمایی زنان:
الف: یعنی زنان از نوعی پوشش و یا ابزار زینتی و آرایشی استفاده نکنند که آنان را همانند برج(در عربی یعنی چیز بلندی که به اسانی دیده شود) در چشم آورد و از هر سوی قابل توجه باشند.(احزاب آیه 32 و آیه 33)
ب: در زمان پیامبر(ص) زنان گاه زینت هایی را در زیر پیراهن و جامه های خویش می پوشیدند ولی این زینت آلات به شکلی بود که هرگاه جامه های آنان کنار می رفت از زیر جامه جلوه گری خاصی داشت.(البته الان دیگه روی لباس ها به کار برده میشه!) بنابراین بر زنان است که این قبیل زینت آلات را به گونه ای بپوشند که به چشم نیاید تا جلوه گیری کند و چشم مردان را خیره سازد. (نور آیه 60)
ج: هنگام رو به رو شدن با مردان بیگانه و نامحرم از خودنمایی و تبرج و به چشم آمدن و آرایش خودداری ورزند. (نور آیه 60 و احزاب آیه 33)
.....................................
گزیده ای از بیانات حضرت امام خامنه ای حفظه الله:
«اصل گرایش به زیبایى و زیباسازى و زیبادوستى، یک امر فطرى است. مسأله آرایش و لباس و غیره مقوله خاصى است که انسان - بخصوص جوان - از زیبایى و زیباسازى خوشش مى‌آید و دلش مى‌خواهد که خودش هم زیبا باشد. این عیبى هم ندارد؛ یک امر طبیعى و قهرى است؛ در اسلام هم منع نشده. آن چیزى که منع شده، ایجاد انحطاط و فساد در جامعه انحطاط است؛ یعنى ابتذال اخلاقى نباید به وجود آید. چگونه؟ راهش مشخّص است:
- اگر ارتباط بى‌قید و شرط و بى‌بندوبارى در روابط زن و مرد وجود داشته باشد، این موجب فساد خواهد شد.
- اگر به صورت افراطى به شکل مُدپرستى درآید، این به فساد خواهد انجامید.
- اگر این مقوله زیباسازى و رسیدن به سر و وضع و لباس و امثال اینها، مشغله اصلى زندگى شود، انحراف و انحطاط است.
اما فى‌نفسه، رسیدن به سر و وضع و لباس، بدون اینکه در آن خودنمایى و تبرّج باشد، عیبى ندارد. در اسلام، تبرّج ممنوع است. « تبرّج » یعنى همان خودنمایى زنان در مقابل مردان، براى جذب و فتنه‌انگیزى. این، یک نوع فتنه است و خیلى اشکالات دارد. در اسلام، به مسأله زیبایى اهمیت داده شده است. زیاد شنیده‌ایم که : «انّ اللَّه جمیل و یحبّ الجمال» خدا زیباست و زیبایى را دوست دارد. در خصوص رسیدن به سر و وضع، روایات زیادى در کتب حدیثى ما هست. در کتاب «نکاح» مفصّل بحث مى‌شود که مرد و زن بایستى به خودشان برسند. روایت دارد که پیامبر اکرم وقتى مى‌خواستند نزد دوستانشان بروند، به ظرف آب نگاه مى‌کردند و سر و وضع خود را مرتّب مى‌کردند آن زمان که آینه به این شکلى که حالا هست و فراوان هم هست، نبود. جامعه مدینه هم که فقیر بود. پیامبر ظرف آبى داشتند، که وقتى مى‌خواستند نزد دوستانشان بروند، از آن به جاى آینه استفاده مى‌کردند. این، نشان‌دهنده آن است که سر و وضع مرتّب، لباس خوب و گرایش به زیبایى، امر مطلوبى در شرع اسلام است؛ منتها آن چیزى که بد و مضرّ است، آن است که این وسیله‌اى براى فتنه و فساد و تبرّج شود.»
......................................
نمونه ای از احکام مراجع تقلید در باب آرایش:
سؤال. آیا براى زن جایز است که با آرایش و زینتى که جلب نظر مى کند بدون نیت سوء از منزل خارج شود؟
جواب: جایز نیست.
سؤال. آیا براى زن جایز است که عطر بزند و از منزل بیرون رود؟
جواب: در روایات متعدّدى (*) از این معنا نهى شده و ظاهر بعضى از آنها حرمت است.
سؤال. آیا دخترى که ازدواج نکرده و قصد دارد ازدواج کند مى تواند کمى آرایش داشته باشد و خود را آراسته کند؟
جواب: آرایش براى این گونه دختران سزاوار نیست.
* وسائل الشیعة، ج 14، ابواب مقدمات النکاح، باب 80، ص 11
فاطمه خلیلی