نان مغز دار

خوب امروز یه نون خیلی خوشمزه درست کردم . خیلی خمیر سبک و پوکی داشت و چون کم شیرین بود دلو نمی زد .

عکساش تو

البته این نونای من خیلی خوشگل و خوش تیپ و هیکل بودنا!!!! اما چون نور کم بود خیلی خوش عکس نشدنتاریکی گرفته شده بخاطر همین پیشاپیش به خاطر کیفیت پایین عکسا عذر خواهم...

و اما مواد لازم :

آرد حدود نیم کیلو
تخم مرغ 1 عدد
شیر گرم یک لیوان
روغن مایع یک پنجم لیوان
مایع خمیر یک قاشق غذاخوری پر
نمک نصف قاشق چایخوری
شکر 4 قاشق غذاخوری 
 

طرز تهیه : خمیر مایه رو به اضافه چند قاشق شیر ولرم و یک قاشق از شکر توی یه کاسه کوچیک مخلوط میکنیم و درشو میذاریم یه چند دقیقه بمونه تا کف کنه . برای خمیر مایه فوری این مرحله لازم نیست ولی من همیشه این کارو انجام میدم و خوبیش اینه که میفهمم خمیر مایم سالمه یا نه و اگه کف نکرد متوجه میشم خمیر مایم دیگه سالم نیست و بقیه موادو مخلوط نمیکنم که هدر برن.

                                  ***

خوب حالا تخم مرغ و روغن و بقیه شیر و شکرو تو یه کاسه بزرگ مخلوط میکنیم . و آردو کم کم به مخلوط اضافه میکنیم و خمیر مایه عمل اومده رو . ممکنه تمام آرد مصرف نشه . به خاطر همین اضافه کردن آردو تا حدی ادامه میدیم مه خمیر هنوز جسبناکه و نباید خیلی سفت بشه . و در این مرحله حسابی خمیرو ورز میدیم . بعد کاسه حاوی فرو با در بسته تو یه محیط گرم میذاریم حدود یکی دو ساعت بمونه تا حجمش زیاد بشه .

بعد خمیرو میذاریم جلومون و با چاقو تکه های مناسبو جدا کرده چونه می کنیم و تو سینی ای که کفش آرد پاشی شده با کمی فاصله میچینیم و روشو هم با یه پارچه نازک می پوشونیم تا رویه خمیر خشک نشه .

بعد می تونیم این خمیرو با هر چیزی که دوست داریم پر کینم و به هر شکلی که دوست داریم بپیچیمش.

من این بار با یه پروزه شکست خورده پرش کردم .

و اما پروزه شکست خورده چیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تعریف میکنم براتون .

قضیه از این قراره که چند روز پیش در اوج کار روی پایان نامم ناگهان دلم کیک شکلاتی خواست و ناگهان دلم خواست تو پلوپز بپزمش ...چراشو واقعا نمیدونم... هیچی دیگه از اونجایی که موقع درس خوندن هر کاری خوبه الا درس خوندن سریعا درس بکار شده اقدام کردم... ناگهان وسط کار دیدم جز یک لیوان شکر قهوه ای هیچ جور شکر دیگه ای در دسترس نیست نه شکر سفید و نه حتی قند !!!!!   خوب گاهی پیش میاد دیگه .

این بود که از همون یک لیوان شکر قهوه ای که برای اون مقدار مواد خیلی کم بود استفاده کردم و نتیجه یه کیک شکلاتی کم شیرین بود که تهش به قطر یک سانت بلکم بیشتر جیر شده بد .... تهدیگ نبودا اصلا سفت نبود فقط یه لایه کاملا جیر .  کیکم بمزه حوله می داد!!!!! ( خدایا نمردیم و طعم حوله رو هم چشیدیم)
هیچی دیگه کیک به فریزر منتقل شد . ما هم کور و پشیمان یه خاگینه پخته نوش جان فرموده برگشتیم سر کارمون.....

حالا امروز این پروزه شکست خورده رو از فریزر بیرون آوردم ریختم تو غذا ساز خوردش کردم و خمیرش کردم و توی خمیر پیچیدم . وای ... عالی شده بود . بالاخره راست گفتن شکست آغاز پیروزیه !!!!

شما می تونید وقتی همچین پروزه شکست خورده ای ندارید با هر چیز دیگه ای مثلا سیبی که با یه کم آب و شکر و دارچین پختینش یا یا باقیمونده کیکی که از تزئیناتش مونده یا هر چیز دیگه که الان به فکرم نمیرسه .... 

برای رو مال این نون های مغز دار خوشمزه یه زرده تخم مرغو همراه با دو قاشق شیر و یه کوچولو زعفران آبکرده مخلوط کرده با قلمو روی نونا مالیدم و کمی کنجد سفید پاشیدم روش .

این عکس نان هاست قبل از پخت:

و اینا هم بعد از پخت و برش خورده :

قصد دارم فردا بدم ملیکا جونم که از راه رسید صبحانه بخوردش و چند تاشم ببرم واسه مادر گرامی و خاندائی جان .

.

.

.

یه توضیح :

میتونید توی خمیر فقط از یک قاشق شکر استفاده کنید و به جای نصف قاشق چایخوری نمک یک قاشق مربا خوری نمک بریزید و مواد درونیش هم غذایی باشه .

من برای روز معلم برای مدرسه پذیرایی از همکارا خمیر غذایی درست کردم و توشو با قارچ و گوشت چرخکرده و رب و پیاز داغ و  فلفل دلمه پر کردم .

اینم عکساش:

یه توضیح کوچولو هم درباره طرز پیچیدنش بدم امروز یکی از همکارا سوال کرد . خمیرو به شکل مستطیل باز می کنیم قسمت انتهایی رو با چاقو چنتا برش ایجاد میکنیم طوریکه این برشها به ضلع کووچیک مستطیل نرسه . در قسمت بالایی مواد میانی رو میذاریم و لوله میکنیم تا به قسمت برش دار برسه . که در حقیقت این بخش برشدار میافته روی نون و بعد از پف کردن و پختن به این شکل زیبای شیاردار دیده میشه

دستورالعمل بالا رفتن از پله !!!

اول اینکه:
پله پله بالا رفتن خیلی لذت داره. شاید ...که نه ، حتما طولانیه . ولی وقتی اون بالا رسیدی اگه برگردی و پائینو ببینی از اینکه الان این بالا هستی و تا چند دقیقه قبل اون پائین بودی غرق شعف و غرور و لذت میشی.
نکته: مواظب اون بند غرور باش که مبادا برت گردونه به همونجائیکه چند دقیقه قبل بودی. که اگه برت گردونه پله پله نیست و به یکباره سقوط می کنی و شاید دیگه نتونی بلند بشی و باز اینهمه پله رو تا بالا بری.

لدت دیگه ای که تو راه پله پله بالا رفتن وجود داره اینه که وقتی اون وسطای راه رسیدی کافیه یه لحظه بایستی نفس تازه کنی و در ضمن یه نیم نگاهی هم به راه پشت سرت بندازی و خوشحال از اینکه تونستی با موفقیت تا اینجای راه بیای بالا و وقتی یه کوچولو بالای سرتو هم نگاه کنی میتونی تو این فاصله کوتاه تنفس مسیرتو ارزیابی کنی و بهترین راهو برای رسیدن بهش انتخاب کنی .
نکته1:
این انتخاب بهترین راه به این درد میخوره که اگه تو مسیر صعود از این پله های پیچ در پیچ به یه دوراهی رسیدی اشتباه نری و اون بالا ببینی ای دل غافل اینهمه راهو باید برگردی و باز از کمرکش راه دوباره بیای بالا البته با یه سنجش و ارزیابی درست.
نکته 2:
اینجا هم باز همون بند غرورو باید مواظبش باشی که دوباره تکرارش نمی کنم.

و اما وقتی که یه اتفاقی بیافته بتونی راه چند ساله رو یک شبه بپری بالا. اولا نه که اون وسط مسطا ارزیابی درستی از مقصدت نداشتی چه بسا کلا راهو اشتباه پرش کرده باشی و تا مدتها اصلا متوجهش نشی.
چرا؟ اخه بسکه خوشحالی از این پرش یکباره که اصلا حواست به این نیست این مقصد اون مقصدی نیست که باید بهش می رسیدی .
و خدا نکنه وقتی به این مسئله پی ببری که نه دیگه پای برگشت داری و نه وقت شروع دوباره.
نکته: برای شروع دوباره هیچوقت خیلی دیر نیست. شاید یه کم دیر باشه . ولی کافیه بخوای تا بتونی دوباره شروع کنی . ولی پله پله . تنها مرده ها هستن که دیگه فرصتی برای شروع ندارن. و تو زنده ای و صاحب قدرتی برای اغاز دوباره.


توجه :
اینها رو خطاب به خودم گفتم تا هر وقت هوس پرش کردم یادم بیاد که من الان زنده هستم و اما وقتی فرصتم تموم بشه قدرتی برای شروع دوباره نخواهم داشت.

روز پدر....همیشه با من هستی

تقدیم به تو.... که همیشه با من هستی

گفتی که دیگر نخواهی آمد
و فرشتگان صف کشیدند به تماشا
باران بوسه بر قدمت از آسمان نازل شد
و تو باز گفتی...دیگر نخواهی آمد.
و چشمانی منتظر و نگران بر در ماند
آنگاه که تو صف در صف ملائک
به پرواز می اندیشیدی

***********

امروز قلب مادر من *چون هر شب جمعه گرفته
یک دسته زیبای لاله * در دست های خود گرفته
با دست دیگر دست من را * با مهربانی می فشارد
تا غنچه زیبای لبخند* در چشم های من بکارد
در کیف مادر هست قران * یک بسته هم نقل و نبات است
یک جعبه هم خرما که مادر* می گوید این احسان ثواب است
حالا کمی نزدیک گشتیم * راه زیادی هم نمانده
مادر به من می گوید اینجا*نگذار ذکری را نخوانده
از دور عطر خوب مریم *همراه عطر یاس جاریست
در صحن گلزار شهیدان* یک دشت پر احساس جاریست
آغوش خود را می کنم باز * تا نزد بابا می دوم من
آن گوشه پیش سنگ قبرش *آهسته زانو می زنم من
با او هزاران حرف دارم * اما اگر اشکم گذارد
اینجا میان قاب عکسش *بابا به لب لبخند دارد

( شرح عکس ها : عکس اول آقا جون خوشگل و خوشتیپم.

عکس دوم : نمایی از گلزار شهدای نقده )

کیک طلا و نقره

این کیک در حقیقت همون کیک مواجه

فقط رنگش با اون فرق داره که تو اینیکی به جای رنگهای شاد دیگه از زعفرون برای رنگ زرد استفاده شده و لایه دیگه هم بدون رنگ باقی مونده.
من این کیکو برای روز مادر درست کردم تقدیم به مادر عزیزم که البته بیشتر مورد پسند محمد رضا واقع شد|!!!!





و اما محمد رضای شیطون

کیک طرحدار (کیک با خمیر دکور)

این کیک خیلی کیک زیباییه. و در عین حال چون در تزئینش از خامه و کرم های سنگین استفاده نکردیم حملش آسونه و مهم تر اینکهههههه خوردنش خیلی عذاب وجدان نمیاره.

مواد لازم برای خمیر دکور و طرح روی کیک:

کره ای که به دمای محیط رسیده یک و نیم قاشق غذاخوری

آرد سه و نیم قاشق غذاخوری

پودر قند یک و نیم قاشق غذاخوری

سفیده تخم مرغ دو قاشق غذاخوری 

طرز تهیه :

این مواد را کاملا با هم مخلوط میکنیم. رنگ مورد نظرو اضافه کرده و درقیف با ماسوره ای ظریف میریزیم . من از کیسه فریزر استفاده کردم تا خیلی ظریف دربیاد. یک کاغذ روغنی رو کاملا چرب میکنیم و اندازه کف قالبمون در میاریم . اگه دوست داریم دیواره کیکمون هم طرح دار باشه برای دیواره ها هم در نظر می گیریم و میشینیم با دقت روش نقاشی میکشیم. حواسمون هم هست که اگه طرح روی کاغذ با مداد پیاده کردیم حتما مداد سمت پشت طرح باشه تا توی پخت نیاد .

این طرح اولیه ای بود که امسال برای روز معلم برای مدرسه شکیبا درست کردم

حالا قالب رو میذاریم تو فریزر تا خمیر کاملا سفت بشه . فر رو روشن میکنیم. من برای پایه از کیک شیر استفاده کردم . همون کیک ساده .اصل این کیک با رولت و کیک اسفنجیه ولی من راحت تر بودم با کیک ساده درست کنم. مواد کیک که آماده شد قالب رو میاریم بیرون و مواد رو روش میریزیم . اینجا باید سریع کار کنیم تا خمیر ذوب نشه و مخلوط نشه . بعد کف سینی فر کمی آب میریزیم تا ته کیک  برشته نشه و تو فر میذاریم

خمیر طرح مون نباید زیاد شل باشه . پس مواد رو کم و زیاد نکنید . ضخیم باشه بهتره . برای مواد کیک میتونید از کیک ساده یا یکی از دستورهای کیک اسفنجی استفاده کنید.

و این هم کیک آماده که من رویه کیکو طرحدار در نظر گرفتم و برای لایه زیرین کیک شکلاتی درست کردم

و در نهایت روشو با شکوفه های قندی تزئین کردم( یه تزئین تنبلونه)

تو ادامه مطلب میتونید تصویر کیک های دیگه ای رو که با این روش درست کردم ببینید

ساحل آرامش

من غزل غزل پر از توام

پدر!

تا به ساحل زلال چشم های تو چقدر فاصله ست؟

دانشجو موذن است

"دیروز جبهه دانشگاه بود و امروز دانشگاه جبهه"

 خاصیت جوانان این مملکت است، که با دانشگاه متولد شوند، بعضی ها در دانشگاه تازه به دنیا می آیند. انگار اصلا قرار است که در دانشگاه به همه آن چه که تا به حال نمی اندیشیدند، فکر کنند. در دانشگاه یاد می گیرند که به خود نگاه کنند حتی خود را از نو بشناسند . از به روزترین مسایل جامعه تا افلاطونی ترین نقطه های تفکر بشری درگیرشان می کند.

هر روز با فکر بهبود شرایط جامعه و وضع موجود نظریه پردازی می کنند، در مورد همه وزارتخانه ها نظر می دهند، برای هر اداره کلی پیشنهاد دارند و آنقدر جزیی می شوند که نرخ کرایه تاکسی ها را هم تعیین می کنند ...دانشجوهای این مرز و بوم فرق دارند. اصلا مدلشان مدل متفاوتی است. آنقدر با هیجان حرف می زنند، آنقدر به فکر اصلاحند که بدشان نمی آید اصلاح طلب بنامندشان و آنقدر پایبندند به حرف های امام و اصول انقلاب که برچسب اصولگرایی را هم که بخورند...نمی گویند " نه ...ما نیستیم".
دانشجوهای این مملکت قطعا با دانشجوهای همه جای دنیا فرق دارند...جنگ که شد، نق نزدند که مملکت قوای ارتش و سپاه و ژاندارمری دارد برای حفظ امنیت و تمامیت ارضی، "جنگ به ما ربطی ندارد" ...بلند شدند رفتند جبهه، برای "دفاع"؛ اصلا فرماندهان جنگ همه دانشجو بودند، همت دانشجو بود، زین الدین دانشجو بود، حسن باقری دانشجو بود، وزوایی، علم الهدی، ورامینی، همه و همه دانشجو بودند.دانشجو دیگر چه کار کند که بگویند:"دانشگاه زنده است".
حتی وزوایی در وصیت نامه اش آورده است : "که جنازه من را روی مین ها بیاندازید تا پیکر بی جانم لااقل برای این نظام کاری بکند"... انقلاب دوم کار همین دانشجوها بود، هم ورامینی بود، هم علم الهدی و هم وزوایی و رجب بیگی رفت؛ "تا خط امام بماند" ...اصلا چمران دانشگاهی بود، دکترا داشت از آمریکا، با یک کوله پشتی از آمریکا رفت لبنان، با اسراییل جنگید و با همان کوله پشتی وقتی انقلاب شد برگشت ایران، با همان کوله پشتی رفت جبهه آنقدر جنگید که شهید شد وبه دیدار "ابا عبدالله" رفت، استادی بود برای خودش در جنگ های نا منظم. حالا هم فتنه که از راه میرسد، دانشجو گردباد می شود و به غیرت می آید و می زند با مشت در دهان استکبار برای بار چندم. بیراهه نیست که  می گویند: "دیروز جبهه دانشگاه بود و امروز دانشگاه جبهه"، دانشجو دیگر چه کار کند که بگویند "دانشگاه زنده است".
دانشجو های امروز آنقدر با شور از انقلاب حرف می زنند و انگار همین ها بودند که انقلاب کردند، چه کسی گفته دانشجو دیگر رمق ندارد، همین دانشجو ها بودند که چشم فتنه را کور کردند، خواص بی بصیرت فتنه را اول بار دانشجوها شناختند، خلاصه اش کنیم، اسب تراوایی ها فتنه را که به کف دانشگاه آوردند، دانشجو جمع کردش، عکس امام را که پاره کردند، دانشجوی دلسوخته به غیرت آمد...دیگر چه کار کند دانشجو که بگویند: "دانشگاه زنده است".

انقلاب اسلامی به دانشگاه زنده است، امام گفت، اگر دانشگاه اصلاح بشود، مملکت اصلاح می شود و دانشگاه مبدا تحولات است. اصلا رهبری بنیادی ترین مسائل نظام را در دانشگاه ها مطرح می کند، آنقدر این قشر را محق می داند که همه ی حرفهای مهم را در جمع آنان می زند و لب انتظارش را از جنبش دانشجویی عدالتخواهی می خواند. دانشجو دیگر چه کار کند که بگویند " دانشگاه زنده است".
همین دانشجو بود که جلوی وقف هزار میلیاردی دانشگاه آزاد را گرفت، همین دانشجوست که نمی گذارد قانونی علیه جمهوریت نظام به تصویب برسد. مردم کار دارند، از صبح تا شب باید بدوند دنبال لقمه ای نان ، حالا که این یارانه هم کفاف خرجشان نمی کند باید بیشتر کار کنند. دانشجوست که باید حواسش به مصلحت نظام باشد که هست ، راست می گفت شهید مظلوم که "دانشجو موذن جامعه است، خواب بماند نماز امت قضا می شود". دانشجو دیگر چه کار کند که بگویند: "دانشگاه زنده است"

سنگر دیروز

سنگر امروز

............................................................................................................................................

منبع خبرنامه دانشجویان ایران

عباس

وقتی تعطیلات تمام میشه و مهمونات میرن و تو می مونی و دلتنگی و ..... دل......   تنگی ....

اللهم العن قاتلی فاطمه الزهرا سلام الله علیها

رسیده روز طبیعت، ولی طبیعی نیست
که درد پهلوی مادر دگر طبیعی نیست

فراتر است ز حدّ تصورم دردش
صدای ناله ی مادر دگر طبیعی نیست...

کدام گُل، چه سرُ و سبزه و دلُ و چمنی؟
که زردی گُلِ حیدر دگر طبیعی نیست

فتاد روی سری در، دری که سنگین است
دگر برای همین دردِ سر، طبیعی نیست

حسن فتاده ز آب و غذا ولی زهرا
به جان فاطمه حالِ پسر طبیعی نیست

چه واژه های بدی آمده بمیرم من
در و سر و لگد و میخِ در....طبیعی نیست....

( شاعرشو نمیشناسم متاسفانه )

هفت...سین...

آقا جانم !
هفت سین ِ سفره ی شما چیست ؟

سوز ِ دل ؟
سرمای غربت ؟
سنگینی یک بغض ؟
سیل ِ اشک؟
سکوت ِ تلخ ؟
سجادهُ اشک ؟
ساعتی که عقربه ندارد ؟

هفت سین ما که از قرار پُر از سرور ُ سلامتی و .. است ؛

اما !
نه !
باور کن .. بدون ِ تو هفت سین این دل ، جز سیل ِ اشک، جز سوز ِ دل ..

اصلا بدون ِ تو این دل سین ندارد ..

همش بغض است ُ دلتنگی ُ آهُ حسرت !!